't Is op, voor wat Fluweel betreft. Je zag het ongetwijfeld aankomen. Als je nog wat van me wilt lezen: ik schrijf over eclectische elektronica op Eclectro en over e-commerce op het weblog van Twinkle. En wie weet waar nog meer, in de toekomst.
Daft Punk - Live at Keyspan Park in Brooklyn, New York, 9•8•07
Everyone's favorite robot humanoids, the French house outfit Daft Punk (a.k.a. Thomas Bangalter and Guy-Manuel de Homem-Christo), played a spectacular live show at Keyspan Park in Coney Island section of Brooklyn, NY on Tuesday, August 9th. The event was a part of the duo's Alive 2007 Tour - their first live tour in a decade. The sold-out evening featured a mind-blowing visuals, bangin' sound system and, with approx. 7,500 dancing and cheering fans, the whole place was completely exploding with energy. According to all accounts, it was the show of the year in New York City and well worth waiting for since 1997. Photos, videos and reviews can be found here, here, here and here. In related news, according to Billboard, Daft Punk will release a special live album chronicling the June 14 Paris stop on their 2007 tour. As-yet-untitled set will be available in November in a single CD edition plus a two-disc set which features the show's encore.
Een enorm stevig, gedreven en lekker concert van Trentemøller gisteren in de Bravo-tent op Lowlands. Meer techno en dansgerichter dan zijn geweldige album Last Resort. Met drums en (bas)gitaar.
Gisteren op Pukkelpop (zie video), morgen op Lowlands en 13 november in de Heineken Music Hall. Voor die laatste heb ik de tickets in de pocket. Op Lowlands pik ik misschien een stukje mee, maar het Trentemoller (met band) optreden heeft mijn voorkeur.
Als ik op de luchthaven van Madrid kom, móet ik daar altijd even in het piepkleine cd-winkeltje neuzen. Keuze: flamenco, 'chill' en Spaanse pop/rock (waar dan ook zo maar REM of Bon Jovi tussen kan staan). De vorige keer kocht ik er het Concierto de Aranjuez in de uitvoering van Paco de Lucia.
Dit keer koos ik voor een oudje van Paco, Entre dos Aguas. Het titelnummer vind ik in al zijn eenvoud en misschien ook wel lichte kitscherigheid - het is tenslotte flamenco - ontroerend. Het kent natuurlijk vele uitvoeringen. Die op mijn nieuwe cd is het origineel, uit 1973. Hoe ouder en kaler Paco wordt, hoe opgefokter het nummer wordt gespeeld. Razendsnelle riedels is nog het enige wat rest. Zeker als hij het met die oervervelende Al Dimeola speelt.
Op YouTube vond ik een mooie live-uitvoering uit 1976. Heel hip met elektrische bas en een tof kapsel voor de maestro zelf.