Fluweel: Nieuw

<body><script type="text/javascript"> function setAttributeOnload(object, attribute, val) { if(window.addEventListener) { window.addEventListener('load', function(){ object[attribute] = val; }, false); } else { window.attachEvent('onload', function(){ object[attribute] = val; }); } } </script> <div id="navbar-iframe-container"></div> <script type="text/javascript" src="https://apis.google.com/js/platform.js"></script> <script type="text/javascript"> gapi.load("gapi.iframes:gapi.iframes.style.bubble", function() { if (gapi.iframes && gapi.iframes.getContext) { gapi.iframes.getContext().openChild({ url: 'https://www.blogger.com/navbar/9070820?origin\x3dhttp://fluweel.blogspot.com', where: document.getElementById("navbar-iframe-container"), id: "navbar-iframe" }); } }); </script>

Fluweel

A soft target

3.1.06

Nieuw

Het jaar is nog maar drie dagen jong - ik sleep de nieuwjaarsblues nog met me mee - maar de nieuwe pareltjes dienen zich al aan. Coil bijvoorbeeld, The Ape of Naples komt volgende week uit. Een verzameling nummers waarmee Jhonn Balance bezig was tot een paar dagen voor zijn dood, vorig jaar. En wat ouder materiaal dat wel al live is gespeeld maar nooit op een studio-album verschenen. Het klinkt zeker niet als allegaartje. Alle nummers zijn zeer gelijkmatig en warm (marimba!) geproduceerd. Het gevoel van sterfelijkheid (eerste zin van de cd: Does death come alone or with eager reinforcements?) dat het album ademt, kan natuurlijk zijn ingegeven door de wetenschap dat Balance niet meer onder ons is. Bovendien maakte Coil nooit de vrolijkste muziek, maar toch... zijn dood geeft er een extra dimensie aan.
(Dank voor de tip, Joris.)

Ook mooi: The Brave and the Bold, een bijzondere samenwerking tussen Tortoise en Bonnie 'Prince' Billy. Niet een echt constitent geheel, maar Oldhams stem gaat wonderwel samen met de krasse tonen van Tortoise. De vertolking van Devo's That's pep! begrijp ik niet, vooral omdat het gewoon een lelijk nummer is. Daar helpt geen Tortoise aan. Elton Johns Daniel daarentegen schuurt en kraakt lekker. Ook een nummer van The Boss (Thunder Road) is goed te doen, vooral omdat hij er zelf niet aan te pas komt. Hoogtepunt is Some say (I got devil) van Melanie. Slepend en breekbaar.

door Marieke @ 21:40

6 Comments:

At 09:31, Anoniem said…

Ik heb diezelfde 3 tracks van de Oldham/Tortoise collab een tijdje geleden beluisterd. 't Was een abominabele rip, maar los daarvan vond ik ze niet echt geslaagd. Bij zijn eigen materiaal vind ik het helemaal niet erg dat hij niet kan zingen maar bij deze covers irriteert zijn stem me hooglijk.

Ben nu wel benieuwd naar die Coil. Ken ik eigenlijk alleen van "You and Your Sister"...
At 10:08, Marieke said…

O, ik vind z'n stem hier juist prettig...
At 17:05, Anoniem said…

"You and Your Sister" - die is van This Mortal Coil. Ook mooi :-), maar niet zo duister als Coil. Ik was al minstens een decennium geleden gestopt met platen te kopen van Coil, maar de enthousiaste verhalen over The Ape of Naples maken me zeer nieuwsgierig.
At 00:18, Anoniem said…

*ai*
Bedankt Vido :-)
Coil. Volledig onontgonnen gebied dus. Op reis dan maar!
At 09:12, Marieke said…

Ik vind Horse Rotorvator erg goed. En Anal Staircase (ep). Komt dit jaar trouwens ook een dvd uit.
At 10:32, Anoniem said…

ik vind Ape toch echt stukken beter dan Scatology en LSD, Horse Rotorvator moetb ik vanavond nog ff luisteren

die dvd wil ik opeens ook erg graag hebben