Wat een weergaloze band is het toch. Goed geluid, goeie lichtshow, goeie muzikanten en goeie muziek. Hoe 'rocky' hun nieuwe plaat What we must ook is, de Jaga's spelen met een pure jazzinstelling. Vrij en onbevangen. En met plezier. En er kwamen nummers van alle drie hun platen voorbij. En verder... Verder schieten woorden tekort. Ik kan met goed voorstellen hoe Bas zich voelde, twee jaar geleden.
Wat Bas er een maand geleden van vond (totaal ander concert, lijkt me, dan gisteren). Mijn recensie van de voorganger van What we must, The Stix.
ben jaloers...