Fluweel: Sonic Youth @ Les Halles, Brussel 11-12-06

<body><script type="text/javascript"> function setAttributeOnload(object, attribute, val) { if(window.addEventListener) { window.addEventListener('load', function(){ object[attribute] = val; }, false); } else { window.attachEvent('onload', function(){ object[attribute] = val; }); } } </script> <div id="navbar-iframe-container"></div> <script type="text/javascript" src="https://apis.google.com/js/platform.js"></script> <script type="text/javascript"> gapi.load("gapi.iframes:gapi.iframes.style.bubble", function() { if (gapi.iframes && gapi.iframes.getContext) { gapi.iframes.getContext().openChild({ url: 'https://www.blogger.com/navbar/9070820?origin\x3dhttp://fluweel.blogspot.com', where: document.getElementById("navbar-iframe-container"), id: "navbar-iframe" }); } }); </script>

Fluweel

A soft target

12.12.06

Sonic Youth @ Les Halles, Brussel 11-12-06

Gisteravond Sonic Youth gezien in Brussel. Het was enerverend, bewegelijk en lekker. Nadat het drama dat zich Bardo Pond noemt (in New York notabene nog voor weggerend) ons als voorprogramma voor de voeten werd geworpen, was het niet eenvoudig om in de juiste stemming te komen. Ik word sjacherijnig van Bardo Pond (zoals ik al eerder ergens schreef: wat een vervelende, zijige, zuigende, seksloze, we-doen-gewoon-maar-één-tempo-in-alle-nummers-, dwarsfluitmuziek!). Ik heb trouwens een tijdje naar Kim Gordon staan kijken die in de coulissen naar BP keek: ze bewoog geen spier. Tah!
Maar feesten kunnen ze wel, schijnt. Thurston Moore zei iets over op pad zijn met BP en vijf nachten slaap missen.

Het mocht de pret niet drukken. Zowel op als voor het podium. Kim wapperde in een goudkleurige creatie over het podium, als ze tenminste niet stevig de bas stond te rocken. Thurston en Lee gingen, vooral de laatste licht-gedistingeerd ogend, los. Een extra bassist mocht de losse eindjes aan elkaar breien onder luid en kurkdroog gebeuk van Steve Shelley.

De nieuweling Rather Ripped werd op 'Sleeping around' na helemaal afgewerkt. En hoe! Veel meer dan op de cd klonken de gitaren crispy en leken ze meer om elkaar heen te kringelen. Deze nieuwe nummers pasten uitstekend bij de oudjes die voornamelijk van Daydream Nation (1988) komen.
Hoogtepunt was, wat mij betreft, 'What a waste'. In dat nummer kwam alle energie samen, ging Kim als een wervelstorm over het podium, zong ze nog eens uitstekend en konden we op de heren rekenen voor het betere hakwerk. 'Turquoise Boy' is en blijft ook een prachtig liedje. Met de wat helderdere gitaren, spreken de sprankelende nummers live nog meer dan op de plaat.

Het publiek liet de band twee keer terugkomen.

Mooie zaal trouwens, Les Halles de Schaerbeek. De foto's zijn helaas niet zo fraai.

Setlist:

Candle
Reena
Incinerate
Eric's Trip
Do you believe in Rapture
Turquoise Boy
What a Waste
Rats
The World Looks Red
Jams Run Free
Pink Steam
Or
----------
Lights Out
The Neutral
Shaking Hell
----------
Teen Age Riot

door Marieke @ 22:10

3 Comments:

At 18:32, Anoniem said…

Damn, kan niet wachten tot vrijdag! Ik ga Kim Gordon aanbidden.
At 18:35, Marieke said…

Schoppendwaas! Het is al bijna vrijdag...
At 10:42, Anoniem said…

Tonight's the night, zou mijn oude held Neil kreunen... Ga mezelf nu alvast vastklinken aan het podium.