' t Was me een weekje wel. Het zou er een zijn die bulkte van het werk, met interessante dineetjes, prijsuitreikingen, congressen, gesprekken, interviews. Maar het eindigde lamlendig op de bank: geveld door griep én door angst. Mijn vader is zondagnacht opgenomen in het ziekenhuis met hartklachten. Zaterdagavond nog was hij bij de Eerste Hulp weggestuurd met de boodschap 'ga maandag maar naar uw huisarts'. Als hij zolang had gewacht, had ik deze week een begrafenis gehad. Gelukkig is mijn moeder van het doortastende soort. Het duurde een paar dagen voor 'ze' erachter waren wat het was, maar gisteren is hij gedotterd en vanavond zaten hij, mijn moeder en ik gezellig te eten bij de plaatselijke Chinees. Bizar.
Tijdens het lamlendige bankhangen nog wel aan de eindejaarslijstjes gedacht. Het valt - zoals elk jaar - weer niet mee. Ik heb in ieder geval vijf topplaten, maar een rangorde... Wrdt vrvlgd.
w wchtn gdldg f :)
En gelukkig dat je moeder zo doortastend is, inderdaad.