Fluweel: Burn-in

<body><script type="text/javascript"> function setAttributeOnload(object, attribute, val) { if(window.addEventListener) { window.addEventListener('load', function(){ object[attribute] = val; }, false); } else { window.attachEvent('onload', function(){ object[attribute] = val; }); } } </script> <div id="navbar-iframe-container"></div> <script type="text/javascript" src="https://apis.google.com/js/platform.js"></script> <script type="text/javascript"> gapi.load("gapi.iframes:gapi.iframes.style.bubble", function() { if (gapi.iframes && gapi.iframes.getContext) { gapi.iframes.getContext().openChild({ url: 'https://www.blogger.com/navbar/9070820?origin\x3dhttp://fluweel.blogspot.com', where: document.getElementById("navbar-iframe-container"), id: "navbar-iframe" }); } }); </script>

Fluweel

A soft target

17.10.05

Burn-in

Ik dacht even dat ik een muziek burn-out had. Tussen de duizenden liedjes op m'n iPod, mijn honderden cd's in de kast zat werkelijk niets meer dat me kon bekoren. Nou ja, er zijn er altijd wel een paar die ik nog wel 'n keer wil horen: Pocket Revolution van dEUS bijvoorbeeld of Everyone into Postition van Oceansize, Kreucht & Fleucht van Eulberg, maar ik miste het gevoel. Ik heb nu weer drie albums op de iPod staan die het gevoel (blijdschap, opwinding, vlinders) hebben teruggebracht:

Paul Weller - As is now

Gang of Four - Return the gift

The Orb - Okie Dokie Its The Orb On Kompakt (ondanks de belachelijke titel)

En het leuke is dat dit alle 'oude' muziek in een ander daglicht zet. Het heeft mijn gevoel opengebroken, zodat ik weer ongebreideld kan genieten van mijn duizenden liedjes en honderden cd's.

door Marieke @ 11:47